فلسفه و هدف زندگی

کتاب «فلسفه و هدف زندگی» نوشته علامه جعفری در عین اجمال، عمده سؤالات پیرامون مساله هدف حیات را که اساسی ترین پرسش جوان امروز است مطرح کرده و با استدلال های منطقی، نقل قول ها، اشعار و تمثیلات زیبا به پاسخ آنها مبادرت ورزیده است.

در مقدمه کتاب، نگارنده با این لحن صریح و بی پروا در انتقاد به فلسفه نمایی های معاصر به پیشواز تألیف ارزنده خود می رود: «سؤال از فلسفه و هدف حیات از نظر تاریخی مساوی با تاریخ هشیاری آدمیان است. پاسخ هایی که در آن دوران ها به سؤال از هدف زندگی گفته می شد، متین و باشکوه و موقرانه بازگو می گشت، زیرا جهان هستی برای آنها عظمت و شکوه و جلالی داشت که آنان را وادار به احتیاط در بحث می نمود.

در صورتی که در دوران های اخیر به علت باز شدن برخی رموز طبیعت و پیشرفت های چشمگیر، یا به عبارت شایسته تر به جهت گسترش روابط انسان با طبیعت، به غلط چنین گمان رفته است که هستی دارای آن ابهت و عظمت نیست و لذا سؤال مزبور با این که جدی است، سبک تر و بی اهمیت تر مطرح می گردد و متقابلاً پاسخ هایی نیز که به آن داده می شود، عامیانه تر است و از دیدگاه های محدودتری ناشی می شود. گویی مردم دوران ما در صدد برآمده اند که فلسفه و هدف حیات را مانند فلسفه و هدف آب خوردن در موقع تشنگی بفهمند.»

علامه با انتقاد از مهم ترین بحران زندگی امروز یعنی پوچ انگاری حیات در نتیجه غلبه بی امان فناوری و ماشین بر شوون مختلف زندگی انسان، می کوشد به سؤال های اساسی مرتبط با بحث یعنی معنای هدف، تعریف زندگی و انگیزه های پرسش از هدف زندگی پاسخ گوید.

تقسیم بندی قابل توجهی که علامه جعفری از دنباله روان این اندیشه ارائه می کند، بسیار قابل تأمل است. بنای علامه بر فهم و شناخت است نه فقط رد و عدم قبول. از این رو بخوبی توانسته مرز میان پوچ گرایی، پوچ انگاری و پوچ نمایی را مشخص کند.