فرهنگ شعارهای انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ایران به عنوان جنبش اجتماعی ـ سیاسی معطوف به ارزش، از معدود انقلاب های فراگیر در قرن بیستم محسوب می شود که در آن ارزش ها و اعتقادات مردم، مهم ترین عامل پیش برنده انقلاب بوده است. با مروری بر روند حرکت انقلابی مردم ایران به رهبری مرجعیت دینی و هدایتگری حضرت امام )ره) می توان به یک جمع بندی نهایی از خواسته ها و مطالب تاریخی ملت، دست یافت که در قالب اعلامیه ها، شعارها و دیوارنوشته ها بروز یافته است. شعارهای مردم انقلابی را در واقع می توان شالوده و نماد این جنبش دانست. از این رو، به منظور شناخت و تحلیل هرچه دقیق تر و جامع تر انقلاب اسلامی، گردآوری و تحلیل آنها اقدامی ضروری می نماید. شعارهای انقلاب اسلامی خود بر دو نوع هستند: بخشی از آنها شعارهای شفاهی و برخی نیز شعارهای نوشتاری و دیوارنوشته هایی بودند که پیام پنهانی مردم را منعکس می کردند. شعارها اگرچه پیام های آنی و گذرا دربرداشتند، اما وجود عناصر پایداری در آنها، خود باعث شور انقلابی در توده مردم می شد و جریان نهضت را به جلو پیش می برد. تبدیل شعار به «شور انقلابی» و در پی آن به «شعور انقلابی» فرایندی بود که در انقلاب اسلامی به خوبی ماهیت انقلاب اسلامی را مشخص می ساخت و همین شعارها بودند که «فرهنگ انقلاب اسلامی» را برای نسل بعد از انقلاب، نمایان ساختند. از این روی مطالعه و بازخوانی این شعارها، بعد از هر دوره زمانی می تواند افق آینده را مشخص تر نماید.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی فرصتی دوباره را برای پژوهشگران و خوانندگان، فراهم آورد تا از طریق بازخوانی و تدقیق در مفاهیم شعارهای دوران انقلاب اسلامی، ماهیت واقعی و اهداف انقلاب اسلامی را مورد مطالعه قرارداده، از این رهگذر به نکات جدیدی از منظر روانشناختی، جامعه شناختی و تاریخ دست یابند و ارزیابی صحیحی از جهت گیری افراد و شخصیت ها و گروه های سیاسی و اجتماعی داشته باشند.