شق القمر (مجموعه شعر)

یارب یارب! به تو پناه آوردم / چشمان تر و، روی سیاه آوردم

گفتم که تهی دست نیایم پیش ات / طاعات نداشتم « گناه » آوردم!

***

عطر نفسش وزید، خس سنبل شد / عالم به سخن در آمد و بلبل شد

یک قطره ی شبنم از رخ پیغمبر / برخاک فرو چکید و نامش « گل » شد!