این کتاب دربرگیرنده خاطرات ناهید یوسفیان همسر شهید علی امینی است که در ۱۹ فصل از زمان تولد تا سال ۱۳۸۵ را در بر می گیرد.
ناهید یوسفیان که متولد سال ۱۳۳۱ در شهر اراک است، دوران ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را در این شهر سپری کرده و برای ادامه تحصیلات راهی دانشگاه جندی شاپور اهواز شده است. سال ۱۳۵۴ از دانشگاه اهواز در رشته فیزیک فارغ التحصیل می شود. در همین زمان با پسری به نام علی آشنا و دلباخته وی می شود که همین آشنایی مسیر زندگی او را تغییر می دهد. وی بعد از گرفتن مدرک کارشناسی از دانشگاه جندی شاپور بلافاصله تحصیلاتش را در رشته فیزیک هسته ای در دانشگاه تهران آغاز می کند. همزمان در جریان مبارزات انقلاب به مبارزات خود ادامه می دهد. سال ۱۳۵۷ و در سن ۲۴ سالگی با علی امینی ازدواج می کند و مرداد ماه همان سال در رشته فیزیک هسته ای در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران فارغ التحصیل می شود.
روای خاطرات کتاب تعریف می کند که چگونه با ماجراهای پر پیچ و خم زندگی اش کنار آمده و رمز موفقیت هایش در این زندگی چه بوده است. البته او اغلب روی این نکته تاکید دارد که روزهایی که در این زندگی پرتنش سپری شده پر از تجربه ها، تلخی ها و شیرینی ها است. به بیان دیگر، در عین زندگی است که امید معنای واقعی خود را می یابد. تصمیم و اراده برای ادامه زندگی آن هم در دل جنگ، گونه ای تحقیر جنگ به شمار می رود که ناهید یوسفیان با داشتن عالی ترین مدارج علمی و دانشگاهی بر همه پیامدهای جنگ غلبه می کند و چراغ زندگی اش را با داشتن دو فرزند روشن نگه می دارد.