یک نفر - جلد سوم: مدرس

سیدحسن مدرّس (1250 - 1316) فقیه و سیاستمدار مبارز ایرانی است. او اصالتاً از مردم قمشه اصفهان بود. پس از گذراندن مقدمات علوم به نجف اشرف رفت و درجة اجتهاد گرفت و در 1324ق. به اصفهان آمد. مدرس از نهضت مشروطیت حمایت می کرد و با نیروهای مشروطه خواه بختیاری برضد نیروهای دولتی همکاری کرد. در دوره دوم مجلس شورای ملّی به عنوان مجتهد طراز اوّل معرفی و پذیرفته شد. او در هیئت دولت موقت، به ریاست نظام السلطنه مافی، وزیر عدلیه و اوقاف بود و تا مجلس هفتم نماینده مردم بود. بر اثر مخالفت های وی بود که قرارداد 1919م. انگلستان به تصویب مجلس نرسید و وثوق الدوله برکنار شد. او پس از کودتای سوم اسفند 1299ش. دستگیر و مدت کوتاهی زندانی شد. نیز در سال 1307ش. دوباره زندانی و به خواف تبعید شد. پس از نه سال تبعید در سال 1316 به کاشمر منتقل شد و در همان جا به شهادت رسید. مؤلف مروری مختصر و جامع به زبانی روان بر زندگی و مبارزات سیاسی او دارد.