موضوع این کتاب، بررسی «اومانیست »های سنّت فرانسوی است. این نوشتار که مجلّدی از مجموعة «متون انتقادی غرب مدرن» است، با هدف شناخت بیش تر تاریخ انسان گرایی، فردگرایی و ارزش های اجتماعی کشور «فرانسه» تدوین شده است. نگارنده، در اثر حاضر با مطالعة متونی که به دورة معاصر تعلّق ندارند، اندیشة انسان باورانة فرانسوی را در سه دورة رنسانس، قرن روشنگری و پس از انقلاب فرانسه مطالعه می کند. وی در این راستا با تکیه بر نظر سه نویسنده ای که هر یک تجسّم دوره های مذکور به شمار می آیند، در جست وجوی ابزاری است که در دوران معاصر نیز کارآیی داشته و بتوان در تعریف انسان گرایی از آن بهره جست و با ردیابی دلایل با بازسازی، بستر اصلی آن را تشخیص داد.