مباحث ارزشمند این کتاب، محصول درس های تفسیر آیت الله العظمی جوادی آملی در جمع عالمان و قرآن پژوهان حوزوی است که در تفسیر آیات پایانی سوره مبارک «مائده» به مناسبت گفت وگوی پیامبر عظیم الشأن الهی، حضرت عیسی مسیح علیه السلام با خدای سبحان ارائه شده و در دو بخش کلیات و بررسی تطبیقی ادب انبیا علیهم السلام ساماندهی شده است. تفسیر موضوعی قرآن کریم با عنوان ادب توحیدی انبیاء در قرآن، اثر آیت الله العظمی جوادی آملی به زیور چاپ مزین شده است. مباحث بخش نخست این کتاب شریف در قالب پنج فصل تنظیم شده که در فصل اول، پس از مفهوم شناسی ادب، معیار شناخت زیبایی و راه کسب آن، بررسی ادب انبیا در نگاه روایات اهل بیت علیهم السلام و در پایان فصل، پس از بررسی تفاوت ادب با اخلاق، ظرافت توحیدی بهترین ادب مطرح شده است. در فصل دوم، پس از بیان روش اسلام در تأدیب بُعد علمی و عملی انسان، مرتبه عالی تأدیب نفس تصویر شده است. در فصل سوم، ابتدا از اسوه های ادب و ضرورت آن سخن رفته و سپس پیامبران الهی به عنوان بهترین الگوهای تأدیب مطرح شده اند و آن گاه تأدیب انبیا از سوی خدا و سیره آنان در تأدیب بررسی شده است. همچنین در فصل چهارم این اثر ارزشمند، به بیان ادب مشترک و عام انبیا، مراتب ادب انبیا و گفتار متنی و تشریحی قرآن در ادب انبیاء اشاره شده است. در فصل پنجم نیز محورهای ادب انبیاء در ابلاغ وحی و احتجاج با مخالفان بررسی شده است. همچنین مباحث بخش دوم این اثر در دو فصل سامان یافته است که در فصل اول به ادب پیامبران غیر اولوالعزم از دیدگاه قرآن کریم پرداخته شده و از ادب حضرت آدم، هود، صالح، اسماعیل، لوط، یعقوب، ایوب، شعب، داود، سلیمان، یونس و زکریا علیهم السلام یاد شده است. در فصل دوم نیز ادب پیامبران اولوالعزم الهی، حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی، حضرت عیسی علیهم السلام و حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم تشریح شده است.