حرکت در مسیر پیشرفت و عدالت، لوازمی را می طلبد تا بدان وسیله بتوان به قله های دانش و معنویت دست یافت. بی شک دو عامل لازم هی اصلی این حرکت اصیل هستند: الف. بصیرت آگاهانه بر تحولات زمان؛ ب جهاد علمی و عملی در عرصه های مختلف اجتماعی. زیرا انسان به واسطه ی علم و عمل حرکت می کند و اگر علم به بصیرت مجهز و عمل به روحیه ی جهادی و حماسی همراه گردد، در کارزار رقابت ها و تقابل ها، امیدی به فتح قله های دانش و معنویت وجود دارد.بصیرت و جهاد در گوشه نشینی و بریدگی از مردم و جامعه میسر نیست،بلکه مواجهه با سرد و گرم اجتماع و حضور مسئولانه میسر است، زیرا آن کس که در معرض خطرات و بحران ها و گلاویز با مشکلات و سختی است، نیاز به بصیرت را احساس و تجهیز به روحیه و عمل جهادی را ضروری می شمارد.بهترین نوع حضوری که این ظرفیت را دارد، حضور آگاهانه و فعالانه در جمع و نقش آفرینی تشکیلاتی است. تشکل و تشکیلات، نوعی رفتار جمعی است که آدمی را از تارهای خودساخته ی منیّت و فردیت خارج می سازد. این کتاب در هشت درس به بیان تشکل اسلامی می پردازد.