یکی از ویژگی های مهم قرآن، مثانی بودن آن است، به این معنا که هر یک از آیات آن با سایر آیات پشتیبانی میشود. بر همین اساس است که در تفسیر قرآن، شیوه تفسیر قرآن به قرآن از مهمترین سبکهای تفسیری به شمار میرود. این کتاب به روشهایی از تدبر قرآن به قرآن به صورت سوره ای و یا آیه ای اشاره دارد. ضمناً این کتاب روشهایی را برای بررسی چگونگی حضور هر سوره در سوره های دیگر آموزش میدهد.
مباحث فصل های کتاب: مقدمه: کلیات روش قرآن به قرآن درس اول: مطالعه محتوای کلی سوره در کل قرآن درس دوم: مطالعه سوره از منظر محتوای کلی سوره دیگر درس سوم: انتخاب زوج سوره بر اساس ظاهر آیات؛ سوره های مبارکه شمس و لیل درس چهارم: انتخاب زوج سوره بر اساس محتوا؛ سوره های مبارکه شمس و اعلی درس پنجم: انتخاب خانواده سوره؛ سوره های مبارکه شمس و لیل و اعلی و نازعات و مؤمنون درس ششم: انتخاب آیه متناسب با غرض سوره؛ سوره مبارکه تین درس هفتم: تفصیل حقایق با حقایق؛ سوره مبارکه لیل و انسان درس هشتم: تفصیل حقایق در بسترهای مختلف (محکم و متشابه)؛ آیاتی از سوره مبارکه نور درس نهم: تفصیل حقایق با نمونه های قابل مشاهده؛ داستانی از سوره مبارکه شمس درس دهم: تفصیل اوامر و نواهی (مطلق و مقید)؛ سوره مبارکه نصر درس یازدهم: تدبر موضوعی -سوره ای و آیه ای درس دوازدهم: به دست آوردن عرف معانی کلمات آیه، سوره و موضوع؛ سوره مبارکه قدر