بحران انرژی و نابرابری در جامعه

معرفی کتاب

این روزها معمول شده است که درباره تهدید بحران انرژی، اصرار بورزند. این اصطلاح نه تنها تناقض را پنهان می سازد بلکه به توهمی نیز تقدس می بخشد به این معنا که بحران انرژی موجب می شود، تدریجا تناقض پیگیری عدالت و رشد صنعتی پوشیده بماند.

فصل اول کتاب با این جملات آغاز می شود:

«این روزها معمول شده است که درباره تهدید بحران انرژی، اصرار بورزند. این اصطلاح نه تنها تناقض را پنهان می سازد بلکه به توهمی نیز تقدس می بخشد به این معنا که بحران انرژی موجب می شود، تدریجا تناقض پیگیری عدالت و رشد صنعتی پوشیده بماند. از سوی دیگر، جلب اذهان به بحران انرژی سبب این توهم شده که نیروی ماشین می تواند تا ابد جای نیروی انسانی را بگیرد. برای برطرف کردن چنین توهمی و مقابله با چنان تناقضی، بایستی حقیقت مکتوم در تاریکی بحران آشکار شود. به این معنا که انرژی زیاده از حد ناگزیر هم محیط طبیعی را از میان می برد، هم روابط جامعه را به نابودی می کشاند.
مدافعان بحران انرژی تصویر ویژه ای از انسان را پذیرفته و به تبلیغ آن پرداخته اند، بنا بر این پندار، انسان از دیرباز وابسته به این نیرو بار آمده است و اکنون می بایستی به طور دردناکی نحوه تسلط بر آن را بیاموزد. امروزه، اگر انسان نخواهد برده ها را به کار بگمارد ناچار است بسیاری از کارهای خویش را به موتورها بسپارد. بر این پندار رفاه جامعه به افراد «مدرسه رفته» آن و انرژی بردگانی که زیر فرمان دارد، بستگی می یابد ...»