بیان برخی از مجالس تعزیه خوانی شهادت امام حسین (ع) و حضرت اباالفضل (ع) همراه با مستندات تاریخی این تعزیه می باشد. در این نوشتار ضمن بیان گوشه هایی از حوادث کربلا و گفتگوی امام حسین با عباس و اهل بیت خویش که به صورت مجلس تعزیه خوانی بیان شده است. تلاش شده است تا مستندات و روایات تاریخی مبتنی بر صحت این تعزیه ها نیز بیان شده تا از ورود برخی از مطالب غیرصحیح به تعزیه ها جلوگیری به عمل آید، نگارنده نمونه هایی از اشعار و زبان حال و گفتگوهای شخصیت های مشهد و کربلا را به صورت تعزیه بیان نموده و سپس روایاتی که دلالت بر صحت یا عدم صحت این تعزیه ها می کند بررسی می نماید.