این کتاب در زمینه سازمان وکالت در عصر ائمه اطهار(ع) تالیف شده و موضوع سازمان وکالت در عصر ائمه(ع) و معرفی وکلا و باب های آن از جمله مباحث اساسی و تعیین کننده در تحلیل و شناخت ابواب گوناگون حیات ائمه اطهار(ع) و پیروان آنهاست.
امامان شیعه با لحاظ کردن مقتضیات و ضرورت های موجود اقدام به ایجاد تشکیلاتی کردند که به وسیله آن با سهولت بیشتر بتوانند با شیعیان خود در دورترین نقاط عالم اسلامی ارتباط برقرار کنند و شیعیان نیز از طریق این شبکه، ارتباطی مطمئن با ائمه اطهار(ع) داشته باشند.
نویسنده از یک سازمان بسیار مهم از وکلای ائمه معصومان(ع) استفاده و بحث تاریخی را مطرح کرده، به طور کامل ائمه اطهار(ع) به صورت سازمان وکالت توانستند با شیعیان در ارتباط باشند و جنبه های سیاسی و اجتماعی خاصی را از طریق سازمان وکالت پیگیری کنند.
اهمیت این سازمان و اینکه دارای چه پیشینه ای بوده از جمله مواردی است که در این کتاب به آن اشاره شده است.
در این کتاب سعی بر آن بوده که تمام این موارد به ترتیب منطقی و بر مبنای نمونه های خاص و مستند مورد تحلیل و کاوش قرار گیرد و تمام آنچه وجود واقعی داشت و برای شناخت ابعاد و ویژگی این سازمان لازم است از لا به لای منابع حدیثی، رجالی و تاریخی استخراج شده و در معرض نقد و بررسی قرار گرفته است.
این اثر در جلد نخست با مطالبی در زمینه روش، سابقه، ضرورت و اهداف پژوهش شروع شده و سپس معرفی و بررسی منابع اصلی پژوهش مانند اصول و فروع کافی، رجال، فهرست شیخ طوسی و... در این کتاب ذکر شده است.
بررسی و توضیح واژه های مربوط به وکالت امامان شیعه از دیگر موارد مطرح شده در این کتاب است که عبارات و توضیحات مختلفی درباره واژه هایی مانند وکالت، وکیل، وکلا، سفارت، سفیر و سفرا در آن آمده است.