با امام سجاد علیه السلام 4: سلام ای ماه زیبا

در جهان بینی اسلامی و قرآنی، همه ی هستی و تک تک موجودات و تمام آفریده های بزرگ و کوچک خدا و یک پدیده های طبیعی ، نشانه ای از وجود خدای مهربان و جلوه ای از دانش و حکمت وعظمت اوست. مطالعه ی جهان آفرینش و تفکر در نظم حاکم بر هستی ،باعث آفزایش ایمان آدمی و روشن شدن ضمیرانسان می گردد. توجه قرآن کریم به آفریده های همچون ماه و خورشید و ستارگان و گیاهان و درختان و عنایت این کتاب آسمانی به پدیده هایی مانند تغییر فصلها و ماهها وآمد و رفت شب و روز وحرکت باد نیز به خاطر همین اثر معرفتی و تربیتی است. آشنا ساخت کودکان با خدای بزرگ و ایجاد دوستی میان آنان و پروردگار جهان، در ضمن آشنا کردن آنان با آفریده های خدا، بهتر و آسان صورت می پذیرد.استفاده ازاین شیوه، برای کسانی که مایلند قلب فرزند خود را با چراغ تابناک توحید نورانب سازند،لازم است. این کتاب دعای چهل وسوم صحیفه سجادیه است. حضرت سجاد این دعا را به شکل گفته گوباماه بیان فرموده است.که در کتاب سلام ای ماه زیبا این حالت حفظ شده است. امام زین العابدین(ع) دراین دعای پرفضای تازه ای را به روی ما می گشاید و ضمن توجه دادن به شگفتی آفرینش ماه، ما را به این نکته ی اساسی توجه می دهد که همه ی هستی از خدا فرمان می برد و آدمی نیز باید هماهنگ با همه هستی ،فرمانبر خدا باشد. از نگاه امام چهارم (ع) بندگان خدا، حرکت برخلاف مسیر رود نیست، بلکه اطاعت از پروردگار دقیقا حرکت همسو با ورد خروشان طبیعت وهماهنگی با انبوه آفریده های خداست که در کار خود، از خدا فرمان می برند. نمونه ای از اطاعت طبیعت از خدای بزرگ را در حرکت منظم ماه و طلوع و غروب تماشایی آن می توان دید که موضوع دعای چهل وسوم صحیفه سجادیه است.