پرواز روی خاک: خاطرات سرهنگ خلبان منوچهر شیرآقایی

یکی از مشکلات ما در همان روزهای اول جنگ این بود که خلبان ها از نیروهای قوای دیگر شناخت درستی نداشتند. نیروی زمینی و دریایی شناختی از هواپیما و نوع آن نداشتند. بسیاری از پدافندهای ایرانی میگ را از «اف 4» تشخیص نمی دادند. این بود که بارها هواپیماهای خودی را هدف قرار می دادند و می زدند. اگر در جایی بین نیروهای سه گانه زمینی، هوایی و دریایی هماهنگی می شد و آنها نسبت به هم شناخت بیشتری داشتند، شاید می شد جلوی خیلی از فاجعه ها را گرفت. خودم شاهد یکی از این فاجعه های دل خراش بودم. در تاریخ هفتم مهرماه 1359 در بندر امام دو فروند فانتوم خودی به دست پدافندهای خودمان سرنگون شدند. یک هواپیما به خلبانی علی اکبر بشیری و محمدرضا کرم بود که هر دو خلبانش شهید شدند. در یک هواپیمای دیگر هم سروان شیرچی و ستوان موسوی بودند که هر دو با چتر پریدند و نجات پیدا کردند.