از ویژگیهای منحصر به فرد این داستان این است که نویسنده جوان آن (خانم مریم مدرس مطلق) برای اولین بار (و آن هم در اولین اثر داستانی خود) پا در حیطه ای گذاشته که تا کنون هیچ نویسنده ای به آن وارد نشده و آن پرداختن به مسئله «فلسطین» است. نویسنده با بکار گیری ابتکاری زیبا این دو اندیشه را در دو شخصیت «یلدا» و «شیوا» در تقابل با همدیگر قرار داده است. نویسنده در نگاه و دوربین راوی داستان که در همه جا حضور دارد و به همه جا سرک می کشد از خوابگاه دانشگاه اصفهان، به غزه، جبالیا، قدس، عسقلان، سدیروت، رفح، نیویورک، سفارت اردن در تهران، رفته و تلاش دارد هیچ حادثه ای را از قلم نیندازد. هر جا صحبت، راهپیمایی و یا تجمع اعتراضی راجع به فلسطین می شود راوی همچون خبرنگار حضور دارد و آن را ضبط می کند.