اواخر دوران سلسله قاجار و آغاز دوران پهلوی به ویژه تحت تاثیر انقلاب مشروطه، جامعه ای آگاه تر بین مردم ایران پدید آمد و قلم به دستانی از توده مردم، پا به میدان گذاشتند.
به این ترتیب، در زمینه ترانه های مردم، همزمان با اوج آهنگسازی، یک حرکت خودجوش در جامعه آغاز شد. ترانه هایی که در این دوران ساخته شدند، سَلَف پیش پرده های بعدی بودند و می توان گفت پیش پرده ها که جامعه رنج دیده آن روز ایران را به خود جذب کرد، از این ترانه ها ریشه گرفته بودند.
پیش پرده در واقع صدای جامعه رنج کشیده، آوای مردم کوچه و بازار بود و هراس دستگاه های امنیتی حکومت را از روشنگری هرچه بیشتر اکثریت مردم در پی داشت.
پیش پرده ها موضوعی است که مرتضی احمدی گوینده و پیش پرده خوان پیشکسوت کشور به سراغ آن رفته و کتابی را به همراه نوه خود، در این باره تدوین کرده است.
احمدی در این کتاب به سراغ تاریخچه و ریشه های پیش پرده خوانی رفته است. برای اولین بار در بهار سال 1319 ترانه ای فکاهی به نام مضرات افیون در صحنه سینماتئاتر سپه واقع در سمت شمالی خیابان سپه، بین سردر باغ ملی و چهارراه حسن آباد (هشت گنبد) به بازیگری و خوانندگی محمود منزوی همراه با کمانچه و تنبک به نمایش گذاشته شد که با استقبال بسیاری روبرو شد.
احمدی در کتاب مذکور، بعد از ارائه تاریخچه ای از پیش پرده، به ارائه متن شعرها می پردازد که نت های اشعار مذکور، توسط بهرنگ بقایی نوه مرتضی احمدی تنظیم شده اند.