کتاب حاضر، شامل شرح معنای برخی از اسامی خداوند متعال و اسرار آن ها است. در ابتدای کتاب تعریفی از اسماء الحسنی و مبانی قرآنی آن ارایه شده و تعداد آن ها و آداب استفاده از آن ها در دعاها از منظری روایی تبیین شده است. نویسنده با استناد به آیات، روایات و علم جفر به شرح معنای اسم هایی مانند: الله، احد، صمد، اول، آخر، سمیع، بصیر، قاهر، قدیر، علی، اعلی، باقی، بدیع، باری، اکرم، ظاهر، باطن، حی، حکیم، قیوم، علیم، حلیم، حفیظ، حمید، حفی، رحمن، رحیم، رقیب، سلام، مومن، مهیمن، سبوح، صادق، شهید، عزیز، متکبر، سید، صانع، ظاهر، عدل، قابض، مجید، منان، محیط، مبین، مقیت، ناصر، وهاب، وارث، وکیل، خالق، خبیر، شکور، مالک، مقتدر، قهار، غالب، غافر، عظیم، دیان و .... پرداخته و دیدگاه برخی از اندیشمندان شیعی مانند شیخ صدوق را در این زمینه منعکس کرده است. وی به مضامین دعاهای وارد شده در روایات شیعی نیز اشاره نموده و با استفاده از جدول و عدد به تبیین جنبه هایی از اسرار عرفانی مربوط به این اسما پرداخته شده است.