سیمای یاران حضرت رسول صلی اله علیه و آله و سلم در متون ادبی و عرفانی

اثر حاضر در دو فصل با عنوان های «ائمه و اهل بیت عصمت و طهارت(ع)» و «یاران حضرت رسول(ص)» ابتدا به معرفی ائمه(ع) و سپس معرفی تاریخی و عرفانی اصحاب پیامبر(ص) در متون ادبی و عرفانی تا قرن هفتم می پردازد. نویسنده کتاب در این اثر ادبی، تاریخی و دینی 47 تن از اصحاب پیامبر(ص) را معرفی و رویکرد شاعران و عارفان را درباره اصحاب در آثار ادبی و عرفانی تا قرن هفتم بیان کرده است.
یکی از اهداف نویسنده در نگارش این کتاب، شناساندن بیشتر یاران حضرت رسول(ص) است، چرا که شناختن این بزرگواران به دست اندرکاران علوم انسانی کمک می کند تا تاریخ و اسلام را با یکدیگر پیوند دهند و در همه رخدادهای تاریخی با یادآوری حضور یاران پیامبر(ص) رابطه ای ناگسستنی را میان تاریخ و اسلام برقرار کنند.
فصل نخست کتاب به ائمه و اهل بیت(ع) اختصاص دارد و فصل دوم یاران پیامبر(ص) مانند ابوذر غفاری، ابو ایوب انصاری، سلمان فارسی، صهیب و ام سلمه را معرفی کرده و برای هر شخصیت عناوین سه گانه معرفی تاریخی، کلیات و سیمای معرفی شده در آثار ادبی را رعایت کرده است.
در بسیاری متون فارسی به ویژه اشعار شاعرانی مانند خاقانی و انوری نام اصحاب پیامبر(ص) برده شده و مدح زیادی همراه با اغراق و مبالغه نیز برای این افراد گفته شده است. در این کتاب نویسنده تلاش می کند اغراق و مبالغه را از چهره اصحاب حضرت رسول(ص) پاک کند و با بیان شواهد تاریخی، علل مهم بودن این افراد را ارایه دهد.