نومحافظه کاری و سیاست خارجی یک جانبه گرای آمریکا

گفتمان حاکم بر سیاست خارجی آمریکا به گونه ای است که تصور می کند آمریکا باید رهبری جهان را بر عهده داشته باشد و آن را بسیار مشروع می داند و برای حصول موفقیت آمیز این رهبری، در هر زمان و مکان که لازم باشد از قدرت نظامی در بالاترین سطح استفاده شود و این دقیقا همان چیزی است که محافظه کاران جدید در تلاش نهادینه شدن آن از اواخر دهه 60 میلادی بودند.

این افراد که با عنوان نومحافظه کاران یا «نئوکان» ها معروف هستند، دارای تمایلات جنگ طلبانه از قبیل دخالت نظامی به صورت حمله نظامی پیش دستانه و تغییر رژیم های ناهمسو با منافع آمریکا با توجه به دمکراسی سازی با ابزار و قوه قهریه و معتقد به سیاست خارجی یک جانبه گرا و تهاجمی اند.

بر اساس این تفاسیر، نومحافظه کاران حاکم بر ایالات متحده به خود حق دادند قبل از آنکه تجاوز عینی شکل گیرد در عملیات نظامی پیش دستی نمایند و به لشکر کشی به منطقه آسیای جنوب غربی اقدام کنند.

این کتاب در سه بخش با عناوین کلیات، نفوذ لابی های صهیونیستی و تفکرات ویلسونیسم بر سیاست خارجی آمریکا و تاثیر تفکر نومحافظه کاری بر سیاست خارجی یک جانبه گرای آمریکا در خاورمیانه تدوین شده است.