پایان عراق (چگونه بی کفایتی آمریکا جنگ نافرجامی را رقم زد؟)

ایالات متحده آمریکا با همراهی چند کشور دیگر از جمله دولت انگلستان در سال 2003 با وجود مخالفت جامعه ی بین المللی به بهانه ی وجود تسلیحات کشتار جمعی و در سایه ی شعارهایی همچون مبارزه با تروریسم، برقراری صلح و امنیت و ایجاد دموکراسی در عراق به این کشور حمله کرد و آن را به اشغال خود درآورد.

این جنگ که به «جنگ دوم خلیج فارس» شهرت یافت با اینکه هزینه های بسیار سنگینی را برای دولت و ملت آمریکا به همراه داشت، نتوانست به هیچ یک از اهداف از پیش تعیین شده دست یابد. پس از گذشتِ چند سال از اشغال نظامی عراق، هیچ گونه شواهدی دال بر وجود سلاح های کشتار جمعی و فعالیت های اتمی در عراق به دست نیامد؛ واقعیتی که خود مقامات دولت آمریکا نیز به آن اعتراف کردند. از طرف دیگر، با وجود آن که یکی از شعارهای اصلی آمریکا در حمله به عراق مبارزه با تروریسم بود نه تنها این هدف نیز تحقق نیافت بلکه اشغال عراق باعث گسترش روزافزون خشونت و ناامنی در این کشور شد؛ به طوری که عراق در دوران اشغال نظامی آمریکا نا امن ترین کشور جهان به شمار می رفت و حملات تروریستی در این کشور که به امری روزمره و عادی تبدیل شده، جان بسیاری از شهروندان عراقی را گرفت.

واقعیت آن است که دولت آمریکا به دنبال تحقق هیچ یک از اهداف و شعارهای اعلام شده نبود. پس از گذشتِ چند سال از این حادثه، دیگر هیچ تردیدی وجود ندارد که هدف آمریکا نابودی سلاح های کشتار جمعی و مبارزه با تروریسم نبود، بلکه هدف اصلی این کشور سلطه ی هرچه بیشتر بر منطقه ی حساس و استراتژیک خاورمیانه برای دستیابی به اهداف سیاسی و نیز تسلط بر منابع نفتی عراق برای تأمین انرژی مورد نیاز خود بود.

کتاب حاضر که به قلم یکی از دیپلمات های آمریکایی به رشته ی تحریر درآمده است، ضمن بازگویی بخشی از واقعیات جنگ عراق، ناتوانی آمریکا در دستیابی به اهداف خویش را نشان می دهد. به اعتقاد نویسنده، آمریکا که در زمان کوتاهی توانست عراق را به اشغال خود درآورد، برای دوران پس از اشغال هیچ برنامه ای نداشت، این مسئله در کنار بی کفایتی و سوءمدیریت دست اندرکاران این جنگ پیامدهای اسفباری را برای این کشور به ارمغان آورد.