سیاست صدور انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی در فرایند استقرار خود مراحلی را پشت سر گذاشته که تعمق در هر کدام از این مراحل مستلزم مطالعات و تحقیقات فراوانی است. یکی از پی آمد های مهم انقلاب اسلامی تاثیر آن بر کشورهای منطقه و آشنایی مسلمانان و مستضعفان جهان با این انقلاب، تحت راهبرد "سیاست صدور انقلاب اسلامی" بود. این موضوع قاعدتا پس از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفت و همانند سایر بخش ها فراز و نشیب خاص خود را طی کرده است. از آن جا که انقلاب اسلامی با رهنمودهای پیامبر گونه امام خمینی، عزت و شکوه خود را در تحقیر قدرت های فاسد جهانی و منطقه ای و آگاهی و بیداری همه مستضعفین، بویژه مسلمین در گستره جهان اسلام، دنبال می کرد، سیاست صدور انقلاب موضوعیت ویژه ای یافت. این فرایند گاه با کامیابی ها و گاه با ناکامی هایی روبرو بوده است؛ اما آنچه در عصر کنونی به رغم فشارهای جهانی و منطقه ای بر جمهوری اسلامی ایران به عنوان ام القرای اسلام و بر مسلمانان طرفدار انقلاب در کشورهای اسلامی شاهد آن هستیم، رشد اسلام گرایی در جوامع اسلامی و مخالفت های آشکار و جدی با سیاست های سلطه جویانه قدرت های بزرگ جهانی است. تاثیر این رویکرد به گونه ای است که توماس فریدمن یکی از نویسندگان آمریکایی معتقد است که اگر مخالفت با آمریکا در کشورهای اروپایی شکل یک سرگرمی است، ولی در جوامع اسلامی به عنوان یک وظیفه تلقی می شود. امروز مسلمانان جهان، بین اسلام ناب محمدی ارائه شده از سوی امام خمینی و اسلام آمریکایی و اسلام تحجرمآبی تمایز قایلند و در صورت پدید آمدن شرایط مناسب، گرایش و علاقمندی خود را نسبت به اسلام سیاسی آشکار کرده اند. مرکز اسناد انقلاب اسلامی در راستای رسالت علمی خویش، اقدام به انتشار کتاب "سیاست صدور انقلاب" کرده تا از این رهگذر جامعه علمی کشور را با این راهبرد جمهوری اسلامی آشنا سازد.
عناوین فصول:
1- بنیادهای نظری صدور انقلاب در اسلام
2- سیاست صدور انقلاب
3- ابزارهای صدور انقلاب اسلامی
4- سیر تاریخی صدور انقلاب اسلامی
5- عوامل بازدارنده صدور انقلاب اسلامی