تحقیقی است فقهی درباره حرمت ذاتی غنا و موسیقی و بررسی دیدگاه فقهای گذشته و حال درباره آن. در این اثر ادله قرآنی، روایی و عقلی حرمت غنا و موسیقی بیان شده و دلایل دیدگاههای فقها مبنی بر حرمت ذاتی غنا مورد بررسی قرار گرفته است. نگارنده نخست اعم بودن مفهوم موسیقی نسبت به غنا را بیان کرده و به دو نوع موسیقی به نامهای موسیقی سازی و آوازی اشاره نموده است. آنگاه معانی گوناگون ارائه شده از واژه غنا را بیان کرده و همه این معانی را به معنای ترجیع و تطریب صدا برگردانده است و مراد از غنا را ترجیع، تطریب و سخن باطن یا لهوی گمراهکننده دانسته است. در ادامه به بررسی دیدگاههای فقهای گذشته و حال در مورد حرمت غنا و ادله قرآنی و روایی آنان را به تفصیل مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد و دلائل قائلین به حلیت ذاتی و حرمت ذاتی و موارد اختلاف فتاوا در این زمینه را بیان میکند. بیان اصلی عملی در مسأله غنا در صور سه گانه شبهه حکمیه، تحریمیه، شبهه موضوعیه مفهومیه و شبهه موضوعیه مصداقیه و همچنین دلالت آیه لهو الحدیث بر حرمت غنا و بیان پیامدهای غنا و موسیقی از مباحث دیگر این کتاب است.