خیابان 42: خاطرات مرتضی غرقی از نیویورک 1383 - 1389

مؤلف در مقدمه کتاب می نویسد:

وقتی می خواستم دست به قلم ببرم، این موضوع برایم اهمیت داشت که آنچه می نویسم برای خوانندگان مفید باشد. معمولاً جذابیت خاطراتِ مکتوب افراد به عوامل متعددی بستگی دارد: شخصیت خاطره نویس، موقعیت شغلی او و تاریخ یا زمان حوادثی که او در بطن آنها بوده است، همگی بر خواندنی تر شدن خاطرات تأثیرگذارند. مأموریت خبری من زمانی در نیویورک آغاز شد که برنامه ی هسته ای ایران در سازمان ملل متحد مطرح شده بود.



همچنین دوران دو رئیس جمهوری آمریکا، یعنی بوش و اوباما و مواضع آنان در قبال کشورمان و آغاز روند افول اقتصادی آمریکا از جمله رویدادهای مهم این دوران محسوب می شود. از این رو، در این کتاب سعی کرده ام تا گوشه هایی از تجربیات سیاسی و اجتماعی خود را در سازمان ملل و آمریکا از سال 1383 تا 1389 ش. به نگارش درآورم. امیدوارم این خاطرات که از منظر یک خبرنگار صدا و سیما نگاشته شده است، مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.