مرحوم آیت الله شیخ اسماعیل صالحی مازندرانی، از علمای به نام حوزه ی علمیه ی قم بود که تمام عمر خود را به کسب علم و دانش و تقوا و معرفت الهی صرف کرد و در این راه نیز توانست شاگردان زیادی پرورش داده، تحویل جامعه دهد. در علوم عقلی ونقلی صاحب نظر بوده و آثار متعددی از ایشان منتشر شده و در اختیار علاقهمندان علوم آل محمد (ص) قرار گرفته است. وی علاوه بر استفاده علمی از محضر بزرگانی مانند آیتالله شعرانی، میرزاهاشم قزوینی، میرزاهاشم آملی، سلطانی طباطبایی، گلپایگانی، علامه طباطبایی، امام خمینی (ره) و آیت الله بروجردی در کسب تقوا، تواضع و حجب و حیا نیز پلههای کمال و ترقی را پیموده، علم خود را با عمل و ایمانی خالص درآمیخت.
وی علاوه بر تحصیل و تدریس و اهمیت به تقوا و درست کاری از فعالیت های مختلفی در دفاع از نهضت امام خمینی (ره) پرداخت. بارها مورد تعقیب و بازجویی قرار گرفت و مدت دو سال از عمر گران بهای خود را در زندانهای رژیم شاه، همراه با مشقتهای فراوان گذراند و در این راه ذرهای از روحیه ی مقاومت و ایستادگیاش کم نشد؛ نهال انجیری که در حیاط منزل خود به عنوان یاد بود شهدای نوزده دی قم کاشته بوده و به انجیر شهادت معروف شد، همچنان سمبل مبارزه و مقاومت باقی ماندهاست. در نهایت، آن عالم وارسته با توشهای از علم و ایمان و عمل صالح در شهریور 1380 به دیدار معبود خود شتافت.
آنچه تقدیم خوانندگان محترم می گردد، خاطرات آن مرحوم است که در مرکز اسناد انقلاب اسلامی قم، بیان شده و پس از بازنویسی و تدوین، در چهار فصل عرضه میگردد. فصل اول به زندگینامه، تحصیلات، اساتید، تدریس و شاگردان ایشان اختصاص دارد. در فصل دوم به بیان همگامی با نهضت امام خمینی پرداخته و ضمن ارزیابی جایگاه سیاسی و علمی حضرت امام (ره) حوادثی را که در دوران مبارزه به وقوع پیوسته، شرح می دهد. ماجرای دوران زندان ایشان در این فصل خواندنی است. فصل سوم مربوط به سفرهای تبلیغی ایشان است که در این سفرها ضمن توصیه ی مردم به کسب تقوا و ایمان، آنها را به مبارزه با رژیم نیز دعوت می کرد. در فصل چهارم وقایع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را مرور کرده، به بیان بعضی از مسئولیت های خود می پردازد.