آیت الله طالقانی و گروه های سیاسی

آیت الله سیدمحمود طالقانی یکی از چهره های نام آشنایِ انقلاب اسلامی است که پس از رحلت جانسوزش در سال 1358، بر آوازه ی او افزوده شد. وی که فرزند یکی از روحانیون مبارز، انقلابی و مردمی بود، در مسیر انقلاب توحیدی به چهره ای محبوب، خدمتگزار و صدیق تبدیل شد. برخی آیت الله طالقانی را در زمره ی روشنفکران دینی برمی شمارند که براساس اسلامِ علمی و تجربی می کوشید به تبلیغات مخالفان دین پاسخ دهد. از این منظر علم و دین براساس تعالیم پیامبران به ویژه خاتم الانبیاء و امامان معصومِ پس از او، به تقویت و تأیید یکدیگر می انجامند. گروهی او را مفسر بزرگی می خوانند که صاحب سبک بود و آیات قرآنی را با روشی ترکیبی از فقه، عرفان، فلسفه، ادبیات، جامعه و علم تفسیر می کرد. تفسیرهای طالقانی شوق و علاقه به قرآن و زندگی با این کتاب الهی را در نسل جوان تقویت کرد.

طالقانی مجاهدی بزرگ و نستوه بود که زندان ها، شکنجه ها و تبعیدهای سخت او را از پای درنیاورد و الگوی همه ی مجاهدان و مبارزان در عصر خفقان بود. وی در این راه تلاش می کرد تا همه گروه های سیاسی را در هدف مشترک که سقوط رژیم شاهنشاهی بود، هماهنگ نگه دارد. از این رو گاه در این نیت خیرخواهانه با شیطنت برخی گروه ها مواجه می شد که طالقانی را از خود می دانستند.