عقلانیت ایمان

کتاب حاضر، ارتباط عقل و ایمان را از حیث هنجاری پیگیری کرده و به دنبال آن است که امکان و اندازه و چگونگی عقلانی شدن ایمان را بررسی کند. محور اصلی مباحث، بررسی شرایط عقلانیت امور است که در انتهای کتاب به مسئله عقلانیت ایمان به عنوان یک موضوع اساسی پرداخته شده است. نویسنده تلاش کرده تا در همه جا از روش استدلالی بهره گیرد و از همه منابع مؤثر در این موضوع استفاده کند. افزون بر بهره گیری از منابع فلسفی و دینی غربی و شرقی، نوآوری و تولید دانش در این عرصه نیز مدنظر بوده است. موضع نویسنده در مبحث عقلانیت و تأکید وی بر عقلانیت عملی، به جای تأکید بر عقلانیت نظری و نیز ارائه ملاک های ارزیابی نظری در پیوند، عقلانیت عملی از نوآوری های این کتاب است که راهی نو فرا راه اندیشه ورزی فلسفی می گشاید.
با توسعه راهی که نویسنده آغاز کرده است، می توان به افق های تازه ای در اندیشه دینی دست یافت و گره های کوری را باز کرد. هم چنین می توان با استفاده از نظریه نویسنده، به ویژه با تکیه بر «عقلانیت ارزشی - وسیله ای» و نیز روش «فرضیه یابی» و پرورش قوای مربوط به این زمینه، چشم انداز روشنی در عرصه تولید دانش به ویژه دانش دینی ترسیم کرد.