انقلاب را از آن جهت «انقلاب» نامیده اند که موجب تحول عمیق در همه ی ساحات اجتماع می شود و البته عمیق ترین تحولات در حوزه های سیاست و فرهنگ صورت می گیرد. انقلاب اسلامی ایران نیز یکی از عمیق ترین تأثیرات را بر عرصه ی سیاست و فرهنگ گذاشت. در حوزه ی فرهنگ، مسیر جدیدی را پیش روی ملت ایران باز کرد، ریزش هایی را موجب شد و البته رویش هایی را. در این میان، قیصر امین پور را به حق می توان از بارزترین رویش های هنر انقلاب نامید. او و هم قطارانش از نسلی بودند که فراز و نشیب سال های پایانی انقلاب و شور و شیرین سال های سخت ابتدایی انقلاب و جنگ را با گوشت و پوست خود لمس کردند و با زلال طبع نازک خویش و زبان شعر و هنر، آن را منعکس نمودند. امین پور را به حق می توان «قیصر شعر انقلاب» نامید؛ چه اینکه او بر بلندای قله ی ادب و هنر انقلابی، قامتی ایستاده دارد و خود نیز با تلمیحی که همواره با شعرش آمیخته بود، خود را این گونه معرفی می کند: و قاف حرف آخر عشق است، آنجا که نام کوچک من آغاز می شود!