نقد تاریخ نگاری انقلاب اسلامی - کتاب هفتم

نقد علمی از راهکارهای مناسب در مواجه با آثار پژوهشی در حوزه های مختلف تحقیقی است که ضمن نشان دادن نقاط قوت و ضعف آثار بر غنای آن می افزاید. این مسئله در حوزه ی علوم انسانی و به ویژه تاریخ بشر نمایان و محسوس است. دخالت ارزش های فردی و گروهی در علوم انسانی سبب می شود تا با مطالعه ی برخی «برداشت ها» قلب و ذهن خواننده به سمت و سویی خاص هدایت شود.

در این میان، انقلاب رویدادی است که به جرأت می توان آن را مهم ترین و متحول کننده ترین رخداد در عرصه های مختلف هر کشور و ملتی به شمار آورد. تغییرات پی درپی و عمیق در جزئی ترین مسائل جامعه و تحول آنها در جهتی دیگر با سرعتی بالا و پیچیدگی جریان ها و افراد دخیل در آن می تواند زمینه های بسیار خوبی برای نقد آثار مربوط به آن باشد. جریان سازی در عرصه ی تاریخی از جمله مسائلی است که اگر با نقدی منسجم و متکی به منابع عینی و ملموس تاریخی همراه شود به احتمال زیاد از انحراف ذهنی خواننده جلوگیری به عمل خواهد آمد.

برخی از مورخان داخلی و خارجی در بازگویی و تحلیل تاریخ انقلاب اسلامی ایران دیدگاه هایی ارائه نموده اند که با واقعیت های این واقعه ی عظیم همخوانی چندانی ندارد و نیازمند بررسی و نقد علمی است.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی به عنوان مرکزی تخصصی در حوزه ی تاریخ انقلاب اسلامی، در راستای انجام رسالت خود در مطالعه و تدوین تاریخ انقلاب اسلامی، گام دیگری در کنار فعالیت های پژوهشی متداول خود برداشته و طرح بررسی و نقد آثار مکتوب درباره ی انقلاب اسلامی ایران را در دستور کار خود قرار داده است. تاکنون شش جلد از این مجموعه منتشر شده و اینک هفتمین کتاب مجموعه ی مذکور شامل شش مقاله در نقد شش کتاب مربوط به حوزه ی انقلاب اسلامی، تقدیم علاقه مندان مطالعات انقلاب اسلامی می شود.