بی تردید روحانیت شیعه در دوره قاجاریه، از نیرومندترین اقشار جامعه ایران محسوب می شد که در تمام عرصه های مختلف حیات دینی و اجتماعی ـ سیاسی خود ضمن تصدی مسائل شرعی و دینی مردم در برابر جریان های انحرافی چون بابیت و بهائیت، شیخیه و مانند آن، با تمام توان ایستادگی نمود و در کلیه حوزه های سیاسی نیز با استبداد قاجار به مبارزه برخاست.