در پی کودتای 28 مرداد 1332 و بسته شدن پرونده فعالیت های آزادانه احزاب سیاسی، شاه برای گشودن گره کور بحران مشروعیت و بحران مشارکت و ایجاد ثبات سیاسی و نیز ترسیم چهره ای دمکراتیک از رژیم مطلقه خود به تشکیل نوع جدیدی از احزاب دست زد که به احزاب دولتی شهرت یافتند ... که تنها فراهم کننده بستر و جولانگاهی برای طیفی از نخبگان سیاسی و فکری فرصت طلب، منفعت جو و اغلب متملق بودند که از رهگذر جنگی خود ساخته و رقابتی بیهوده برای رسیدن به مناصب سیاسی تلاش می کردند. این کتاب می تواند نخستین قدم در راه پژوهش جدی پیرامون احزاب سیاسی دولتی و ارزیابی نقش و ماهیت آنها در تاریخ معاصر ایران باشد.