شهرری در تاریخ معاصر ایران در سایه ی رشد سریع تهران، کمتر مورد توجه تاریخ نگاران قرار گرفته است. گرچه بسیاری از وقایع شهرری در پیوستگی با تهران قابل مطالعه و بررسی است، اما منطقه ای که همواره هویت مستقل خود را حتی در ساختار تهران نیز حفظ کرده است، می تواند موضوع مستقلی برای تحقیق محسوب شود. شهرری در جریان انقلاب اسلامی فعالیت های تأثیرگذاری داشته که متأسفانه مغفول واقع شده است. وجود حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) و برخی ویژگی های دیگر موجب شده است تا این منطقه همواره از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی مورد توجه فعالان سیاسی قرار گیرد.
در تحقیق حاضر سعی شده است با اسناد و مدارک برجای مانده از ساواک، شهربانی، ادارات دولتی و... و بهره گیری از تاریخ شفاهی فعالیت هایی که به نوعی مرتبط با اهالی و منطقه ی شهرری بوده است از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد