انقلاب اسلامی ایران برخلاف انقلاب های دیگر که ماهیتی صنفی و طبقاتی داشتند، در نوع خود انقلابی به تمام معنی مردمی و فراگیر بود. خاستگاه اصلی و جرقه ی نخستین آن در شهرهایی چون قم و تهران بود و در مراحل بعد شهرهای دور و نزدیک حتی روستاهای کشور نیز به طور گسترده به آن پیوستند.
تمایز عمده ی انقلاب اسلامی با دیگر انقلاب ها در جهان بینی آن است، برخلاف دیدگاه های مادی، اجتماعی و...، انقلاب شکوهمند اسلامی متأثر از آموزه های دینی بود. عامل محوری آن رهبری پیامبرگونه حضرت امام (ره) بوده است.
تبیین جریانات مربوط به انقلاب در مناطق مختلف کشور بیانگر وسعت آن و پایگاه مردمی اش بود که ملت خداجوی ایران با تبعیت از رهبری و با هدایتی روحانیت آگاه از پایگاه های مسجد به سازماندهی تظاهرات و امور مربوط به نهضت می پرداختند. در این راستا شهرری نیز به برکت وجود امامزادگان عظیم الشأنی چون: حضرت عبدالعظیم حسنی، طاهر و حمزه و سایر امامزادگان و بقاع متبرکه و نیز به لحاظ واقع شدن بین تهران و قم کانون جوشان فعالیت های براندازانه حاکمیت طاغوت شده بود.