در سه کشور ایران، فرانسه و آمریکا که در این کتاب بررسی شده اند، تفکیک قوا در قوانین اساسی آن ها پذیرفته شده و ساختار کلی حکومت را سه قوه ی مقننه، مجریه و قضاییه تشکیل می دهند.
در آمریکا با این که اصل تفکیک قوا در نظر به صورت کامل پذیرفته شده است ولی در عمل، با وجود اختیارات بسیار گسترده برای رییس جمهور، عملا قوه ی مجریه، سایر قوای کشور را تحت سلطه ی خود دارد و اراده ی شخص رییس جمهور بدون کنترل مؤثر آن از سوی سایر قوا اجرا می شود.
در فرانسه نحوه ی تنظیم روابط و مناسبات بین قوای مختلف، رژیمی نیمه ریاستی و نیمه پارلمانی را تشکیل داده است. در جمهوری اسلامی ایران، طبق اصل 57 قانون اساسی، قوای سه گانه ی مجریه و مقننه و قضاییه، از هم مستقل هستند، ولی همه ی آن ها تحت نظارت عالیه ی مقام رهبری قرار دارند. بنابراین ساختار حاکم در جمهوری اسلامی شبیه نظرات کسانی است که به وجود قوه ی چهارم جهت تعدیل سایر قوای مستقل از هم معتقدند.