کتاب «روش شناسی علوم انسانی نزد اندیشمندان مسلمان» پیرامون ارزیابی روش شناسی علوم انسانی اندیشمندان سرشناس جهان اسلام در چند دهه اخیر است و تلاش دارد مدل و الگویی از علم اسلامی را ارائه نماید.
ظهور جریان های احیاگرانه فکری، تلفیق میراث اسلامی با میراث تفکر مدرن، آموزش و پرورش و علم اسلامی، علم اسلامی و اجتهاد، در جستجوی علم مقدس، ارزیابی وحیانیّت قرآن زیر نور علم مدرن، پارادایم جهانی و نظام جهانی اسلامی، ارزیابی سه مدل روش شناختی از علم دینی در ایران، رئالیسم مفهومی خلاقّانه و افق و چشم اندازهای نوین به علم اسلامی فصول دهگانه این کتاب را تشکیل می دهد.
در فرازی از کتاب چنین آمده است: «ضعف، انحطاط و وابستگی جهان اسلام در عصر حاضر، مسئله ای است که بسیاری از متفکران مسلمان آن را مورد نقد و واکاوی قرار داده اند. یکی از مهم ترین دلایل این افول فکری و اجتماعی که فاروقی آن را "بیماری امت" نام گذاشته است، عدم شکل گیری علم و معرفت اسلامی است. علمی که بتواند در مقابل نظریات رقیب، از موجودیت نظری و عملی خود دفاع کند. با نگاهی به میراث علم اسلامی و وضعیت امت، اهمیت این نکته برجسته می گردد که علم اسلامی، امری مطلوب و ممکن است. مطلوبیت آن، ارجاع به نیاز حوزه های مختلف فکری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جهان اسلام به آن دارد. شکل گیری آن نیز با شناسایی سلسله مراتب معرفتی، چگونگی تقسیم کار معرفت و در نهایت شکل گیری "روش شناسی علم اسلامی" ممکن است.»