اقی از بزرگان شعر و ادب، و فلسفه و تصوّف، و از مشاهیر خوشنویسان نسخ و ثلث دوره صفوى است. این اثر شرحى است فلسفى ـ عرفانى، با استناد به سخنان عرفا و استشهاد به اشعار شاعرانى چون مولانا جلال الدین بلخى، شیخ عطّار و شیخ محمود شبسترى. این کتاب به دوازده موضوع مهم در نهج البلاغه، با نثر فارسى روان و آمیخته به عربى، پرداخته است. از دیگر آثار اوست: تفسیر قرآن کریم و شرح صحیفه سجّادیّه که همگى صیغه صوفیانه و عرفانى دارند.