مجموعه تجربه و هنر زندگی - جلد دوم: بخشودن

فصل اول کتاب با عنوان "بحث و جدل درباره بخشودن" با این جملات آغاز می شود:

فردی در میان خرابه های ساختمانی که با بمبی منفجر شده دراز به دراز افتاده است. او نجات خواهد یافت، اما دخترش که تکه پاره شده و در کنار او افتاده است، نه. دست دخترش را که در حال مرگ است در دست گرفته می فشارد. بعدا، وقتی که او را نجات دادند، می گوید تروریست هایی را که دخترش را کشته اند می بخشد و کینه ای از آنها به دل ندارد و آرزو نمی کند که به خاک سیاه بنشینند.

بسیاری از افراد این بخشودن بی قید و شرط را مطلقا به دیده تحسین می نگرند و حتی آن را عملی قدیس مآبانه به حساب می آورند چون آن فرد توانسته بر نفرت و خصومت خویش، که احساس و واکنشی طبیعی در قبال چنین حادثه هولناکی است، فائق آید. (در واقع امر هم نظر بسیاری از افراد چنین است، این واقعه ای است که برای گوردون ویلسون رخ داد. فردی که در بمب گذاری انیسکیلن در ایرلند شمالی دخترش را از دست داد.) اما عده ای هم نمی توانند این کار را به دیده تحسین بنگرند و به دیده تحسین هم نمی نگرند. چون فکر می کنند بخشودن کسانی که عامدانه افراد بی گناه و بی دفاع را به قتل رسانده اند کار درست یا واکنش مناسبی نیست ...