بوی غریب باروت: مریوان

در بخشی از کتاب می خوانیم: «از خواب می پرم. صدای جمله های بریده بریده در ذهنم می پیچد. صورتم از عرق خیس است. دستم هنوز به پتو چسبیده. نفس نفس می زنم. انگار که سینه ام داغ شده. اتاق دور سرم می چرخد. سرم را دوباره آرام می گذارم روی بالش. خیس است. انگار زیر سرم نم دارد».