نشانه شناسی متن و اجرای تئاتری

این کتاب راهنمایی است درباره برخی از سودمند ترین دستاوردهای نشانه شناسی تئاتر که در آن از اصطلاحات آموزنده نسبتاً روشن و قابل فهم استفاده شده است و با توجه به علاقه روز افزون و توجه به علم نشانه شناسی و رویکرد نشانه شناختی به پدیده های هنری و به دلیل کمبود منابع و کتاب های نشانه شناسی در ایران این کتاب می تواند بخشی از نیاز دانشجویان و علاقه مندان به نشانه شناسی تئاتر را برآورده کند.

اگر تماشاگر حرفه ای تئاتر باشید و این هنر را چه از دید دانشگاهی و چه از دید حرفه ای و حتی تفریحی بنگرید، برای ارزیابی آنچه روی صحنه رفته و به اجرا درآمده نیاز به درک یک سری از مفاهیم و مبانی تئاتری دارید. بررسی چگونگی و چرایی یک اثر به ما کمک می کند تا از نسبت درام و متن نمایشی آگاه شویم و با رویکردهایی که یک اثر نمایشی دارد به صورت منتقدانه برخورد کنیم.

یکی از روش های بررسی دقیقی تئاتر مربوط به علم گسترده و پیچیده نشانه شناسی می شود. در کتاب نشانه شناسی متن و اجرای تئاتری، چگونگی تولید معنی توسط عناصر دخیل در نوشتن نمایشنامه و چگونگی ایجاد معنی در بافت اجرایی، به صورت مستند مورد مطالعه قرار گرفته است.

نویسنده در این کتاب به منظور رویکرد علمی و عینی که به تئاتر دارد؛ به این هنر از منظر نشانه شناسی ساختارگرا می نگرد و ادراک خود از چگونگی ساخته شدن و درک تئاتر را به عنوان نظام نشانه ای بازسازی می کند. فصل های اولیه این کتاب به بررسی نمایشنامه اختصاص دارد و نویسندگان خصوصیات نمایشنامه، یعنی فرم، شخصیت، دیالوگ ها و دستورهای صحنه ای را از منظر نشانه شناسی تحلیل می کنند.

در فصل دوم کتاب، رویکردهای تحلیل ساختار یک اثر نمایشی واکاوی می شود و نویسنده گونه های مختلف نمایشی را از منظر نشانه شناسی مورد ارزیابی قرار می دهد. در فصل سوم هم به مفهوم شخصیت به عنوان یک نقش کارکردی در پیرنگ پرداخته می شود و نویسنده کاربردهای امروزی نظریه روان درمانی را در مورد مطالعه شخصیت مرور می کند.

در فصل چهارم کتاب هم به طیفی از منش های دیالوگ پرداخته می شود و نویسنده توضیح نظام یافته ای را از چگونگی ارتباط بین آن ها می دهد.