خاطرات و نقل و قول هایی از زبان موسوی خویینی ها، مکارم شیرازی، محمد کوثری، عبدالمجید معاونیخواه در رویدادهای 15 خردادد قم می باشد. از نکات قابل توجه در این دوره کتاب ها نوع جمع آوری این خاطرات است که به صورت روایت اشخاصی که در بطن ماجرا قرار داشتند و یا اینکه شخص در حادثه حضور نداشته اما به صورت مستقیم با نقش آفرینان در ارتباط بوده است یا به تحلیل و نقد این رویداد اقدام کرده اند.
علی باقری در جلد دوم کتاب خاطرات 15 خرداد ما را مهمان خاطرات 22 تن از مبارزان انقلابی شهرستان قم و از جمله؛ «محمد عبایی خراسانی»، «اسماعیل فردوسی پور»، «سیدمحمد کوثری»، «جواد محدثی»، «عبدالمجید معادیخواه»، «ناصر مکارم شیرازی»، «سید محمود مرعشی نجفی»، «مهدی هادوی» و ... می کند. این مجلد همانند جلد اول کتاب به گونه ای تنظیم شده است که مخاطب را بی واسطه با بخشی از تاثیرگذارترین وقایع تاریخ معاصر آشنا می کند. اهمیت کار نویسنده در این است که افرادی که از آن ها مصاحبه شده جزو آن دسته از افراد شاخص انقلاب هستند که به سختی می توان آن ها برای مصاحبه مجاب نمود. مصاحبه گر در این کتاب با یک نگاه فرایندی به پدیده 15 خرداد سعی کرده است سیر تحول تاریخی این واقعه را با استفاده از سوال های مشخص از دل خاطرات این افراد به در کشد و با بخش پنهان حوادث تجربیات ارزشمندی را به نسل بعد منتقل نماید.
در این کتاب با نخستین بارقه ها از چهره سیاسی امام آشنا می شویم و اهداف این قیام بزرگ که در نهایت پیروزی انقلاب اسلامی را رقم می زند، از دل خاطرات مشخص می شود. عاقبت لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، نقش مدیریتی امام در اداره نهضت، همکاری و همراهی دیگر علمای قم با امام در پیشبرد نهضت، بازتاب حادثه فیضیه در ایران و خارج، نقش شاه در جریان لوایح شش گانه، شیوه امام در مرجعیت و مبارزه و ... از سرفصل هایی است که مؤلف کتاب این مصاحبه ها را بر مبنای آن تنظیم کرده است. یکی از ویژگی های بارز این کتاب شاید آن باشد که مخاطب با مرور برخی از خاطراتی که از زبان راویان مختلف می شنود بیشتر با منش و روش فردی بنیانگذار انقلاب آشنا می شود. شجاعت توام با افتادگی و تیزهوشی و عدم رغبت به بزرگ ترین مقام های دنیوی حتی اگر این مقام مرجعیت جهان تشیع باشد، انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. در پایان کتاب نیز حدود 11 سند که مربوط به همین واقعه می شود، آمده است. در میان این اسناد دست خط هایی از مراجع بزرگی همچون آیت الله مرعشی نجفی در تایید و حمایت از نهضت و امام به چشم می خورد که حاکی از اتحاد دیگر علما با امام در این حرکت بزرگ است.