قصه های شیرین ایرانی 5: قابوس نامه

قابوس نامه، نهمین کتاب از مجموعه قصه های شیرین ایرانی است که نویسنده، مشهورترین حکایات عنصرالمعالی را برای مخاطب نوجوانش آماده کرده است. این حکایت ها نسبت به امثال و حکم و قصه های برخی دیگر از متون کهن فارسی ما از شرح و تفصیل بیش تری برخوردار است و برای خوانندگان داستان های کهن پارسی، تا اندازه ای به ذهن نزدیک است.

به عنوان مثال، ممکن است ماجرای معروف «خیاط و کوزه» بارها به گوش همه ما رسیده باشد، اما مجید ملامحمدی، آن را یک بار دیگر با روایت خودش در این کتاب آورده است. بازنویس قصه های قابوس نامه، به گونه ای این داستان های خواندنی را نوپردازی کرده که از نظر حرفه ای برای قصه گویی و نقل شفاهی حکایات قدیمی نیز قابلیت کافی دارد. به عنوان مثال، در جای جای کتاب از عبارت «اما بشنوید از ادامه ماجرا ...» استفاده شده و خواننده گمان می کند که بازپردازنده کتاب در مقام یک قصه گو دارد قابوس نامه را همانند برنامه تاریخی «قصه ظهر جمعه» برای شنوندگانش روایت می کند.

این جلد از مجموعه قصه های شیرین ایرانی، 26 قصه در خود جای داده است؛ قاضی دوراندیش، خیاط در کوزه، تعبیر خواب، جبران کار نیک، به خاطر نان و حلوا، حق مهمان، کمان، رنج پیری، یک تار مو در غذا و ... از عناوین این قصه هاست.

قابوس نامه، کتابی پندگونه در آیین زندگی و نوشته عنصرالمعالی کیکاوس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار در قرن پنجم است.
نام قابوس نامه از نام مؤلف که در تواریخ به نام قابوس دوم معروف است، گرفته اند.

وی این کتاب را به نام فرزندش گیلانشاه در 44 فصل نوشته، به این قصد که اگر وی پس از او حکومت را حفظ کند، بداند چگونه وظایف خود را انجام دهد. همچنین به منظور تربیت فرزند، رسوم لشکرکشی، مملکت داری، آداب اجتماعی و دانش و فنون متداول را مورد بحث قرار داده است.

در قابوس نامه از مطالب فراوانی سخن گفته می شود؛ از شناختن خدا و ستایش پیامبر، حق پدر و مادر، اهمیت آموختن دانش و هنر، طرز غذا خوردن، امانت نگه داشتن، فرزند پروردن، انتخاب دوست، تجارت، طب، نجوم، شاعری، پادشاهی، کشاورزی، جوانمردی و .... که می شود مجموعه اینها را به نحوی سبک زندگی تلقی کرد.