شهر هزار شب

رمان نوجوان

سال نشر : 1390

تعداد صفحات : 142

خرید پیامکی این محصول

جهت خرید پیامکی این محصول، کد محصول، نام و نام خانوادگی، آدرس و کد پستی خود را به شماره زیر ارسال نمایید: کد محصول : 2629810003022

~~5,000~~ 4,750 تومان

افزودن به سبد سفارش

معرفی کتاب

اتفاقات بزرگ اجتماعی و سیاسی همیشه دستمایه خوبی برای ادبیات داستانی بوده است. در این زمینه نویسندگان و اهالی ادبیات نیز همواره متاثر از این اتفاقات بوده اند و بازسازی یا خلق دوباره این اتفاق ها محور اصلی بسیاری از آثار ماندگار آن ها را شکل داده است. بدون شک انقلاب اسلامی و مسائل پیرامون آن یکی از بزرگ ترین اتفاقات سیاسی و اجتماعی در بطن جامعه ما بود؛ اتفاقی که منجر به شکل گیری ادبیاتی با عنوان ادبیات متعهد شد و خود نقش مهمی در بازخوانی این رویداد داشت. اگرچه وقوع جنگ تحمیلی بخش عمده ای از این توجه را به سوی خود کشید و تا حدودی ادبیات انقلاب در سایه ادبیات دفاع مقدس قرار گرفت. اما در همین شرایط نیز بوده اند کسانی که تا به امروز، به خلق آثاری متفاوت درخصوص وقایع انقلاب پرداخته اند. در همین زمینه ادبیات انقلاب در حوزه کودک و نوجوان، حوزه بسیار دشوار و پراهمیتی بوده که توجه برخی از نویسندگان را به خود جلب کرده است.

«شهر هزار شب» نوشته مجتبی یاری، رمانی است که از زاویه دید یک پسر بچه نوجوان به وقایع انقلاب می پردازد. موضوعی که اگرچه نمونه های آن را بسیار دیده ایم، اما در این کتاب با پرداختی متفاوت و توجه به جزئیات، شکلی تازه تر می یابد. امیر، قهرمان نوجوان داستان، مثل خیلی دیگر از هم سن و سالان خود در دوران انقلاب، برحسب تصادف و به واسطه حضور دایی وپدرش در صف انقلابیون، به جریان مبارزه می پیوندد. نویسنده می کوشد تا واقع گرایانه ترین مسیر را برای حضور او در این جریان فراهم کند؛ به همین خاطر تا فصل های انتهایی داستان، همه دردسرهای او و حتی زندانی شدنش بدون آگاهی او از اتفاقات دور و برش به وجود می آید. به همین خاطر می توان داستان «شهر هزار شب» را داستانی متعهد به ویژگی های روان شناختی دوران نوجوانی به حساب آورد، داستانی که به روایتی شعارگونه و احساسی از حضورنوجوانان درجریان انقلاب دست نمی زند و با نثری روان و شوخی های دوست داشتنی، داستان خود را برای نوجوان امروز باور پذیر می کند.

اگر قضیه جوان قد بلند را تعریف کنم و بگویم بسته را از زیرصندلی اتوبوس درآورده ام، هیچ معلوم نیست کار از اینکه هست بد تر نشود؛ چون ممکن است سرزنشم کند که چرا کنجکاوی بیخودی به خرج داده ام وفکر عاقبت کار را نکرده ام. حق هم دارد! یعنی حالا که فکر می کنم داخل بسته اعلامیه بوده و اگر مرا می گرفتند، عاقبتم چه می شد، مو به تنم سیخ می شود؛ خصوصا وقتی که یاد گرفت و گیر تو کوه می افتم و آن یک شب آب خنکی که با دایی جلیل خوردیم.