پیاده آمده بودم...

اشعار این مجموعه، فریادهای صادقانه ای است که مظلومیت یک ملت (ملت قهرمان افغانستان) را می سرایند.
اندوه غربت، درد و رنج آوارگی و تبعید ... و خشمی مقدس مضامینی است که در این مجموعه موج می زند.
با این همه، این اندوه، تنها در مرزهای اندوه یک ملت و مظلومیت یک سرزمین متوقف نمی شود و تا ژرفنای مظلومیت یک عقیدة راستین، یک ایمان و یک مکتب، در گسترة تاریخ خون بار گسترش می یابد.
قطعات این مجموعه، کارهایی از سال 1367 به بعد است و بر حسب تاریخ مرتب شده.
غیر از قالب قطعه، قصیده و مثنوی هایی زیبا و دلنشین از این شاعر بلندآوازه در این مجموعه گردآوری شده است.