به جرم شعر (مجموعه شعر)

مجموعه «به جرم شعر» سروده ‏های علی حاجتیان فومنی را اگر در یک قاب بخواهیم تعریف کنیم، مجموعه‏ ای با شعرهایی آرام و معتدل بهترین تصویری است که در این قاب می‏ تواند برای شکل گرفتن این تعریف نقش ببندد. شعرهایی آرام که زبان آن ها نیز در تعادلی میان یک زبان فخیم رسمی و زبان معمول کاربردی امروزی شکل و قوام یافته است. این تعادل و میانه روی را می توان در کاربرد بین عناصر مختلف شعر مثل عاطفه و تخیل، تکنیک هایی مثل عینیت گرایی و ذهنیت گرایی و همچنین در گستره محتوا بین سنت و تجدد و شعر عاشقانه و متعهدانه به وضوح مشاهده کرد و آن را الگویی برای دیگر شاعران جوان دانست. علی حاجتیان شاعر عاشقانه ‏سرایی است. عاشقانه ‏هایی نرم و آرام با اندوهی ملایم و دلنشین. شعرهای حاجتیان چندان در پی هیاهو و خودنمایی نیستند، آرام ‏اند و بی ‏ادعا، و می‏ شود فهمید که شاعر آنها را بدون تقلا و بیشتر برای دل خود سروده است. می‏ شود فهمید که شاعر چندان دغدغه پسند این و آن را ندارد و همین امر او را با کلمات صمیمی و بی ‏تعارف ساخته است. این شاخصه و هم چنین مطلع‏ های درخشان شعرهای وی، ثابت می‏ کند که او یک شاعر فطری و شعرهایش بیشتر جوششی است. این مجموعه ویژگی مهم دیگر هم دارد و آن جسارت طبع آزمایی شاعر در وزن های مختلف است.