سلوک روحی بازیگر

این کتاب حدوداً در 200 صفحه تنظیم شده و محتوای آن به گونه ای ست که در فضای انتزاعی مباحث نظری بازیگری متوقف نمانده، بلکه با مرور نمونه های عینی از تجربیات بازیگری در تاریخ سینمای جهان، شاهدهای متعددی برای بحث ارائه می کند.
به عبارت دیگر، مطالعه این کتاب علاوه بر عمق بخشیدن به دانش بازیگری و فهم آن، این امکان را فراهم می کند که نمونه های اعلای بازیگری را در بهترین آثار سینمایی مرور کنیم. درج دیالوگ ها و استفاده از تصاویر مربوط به این آثار، جذابیت این کتاب را دو چندان کرده و باعث ملموس تر شدن نظرات نویسنده ی «سلوک روحی بازیگر» شده است.
از این رو ست که «سلوک روحی بازیگر» نه فقط یک کتاب مربوط به حوزه بازیگری، بلکه یک آلبوم خاطرات سینمایی و ادبی نیز هست که در جای جای آن، مؤلف کوشیده از این طریق، سطور این کتاب را دلنشین تر کند.
دغدغه اصلی مهدی ارجمند در نگارش کتاب «سلوک روحی بازیگر»، پرداختن به موضوعاتی بوده که در سایر کتاب های صوری بازیگری، مورد توجه قرار نگرفته است. این نویسنده در کتابش بر دو مفهوم روح و زندگی در بازیگری تأکید زیادی کرده است.
ارجمند در گفتگو با سوره مهر در مورد هدف از نگارش «سلوک روحی بازیگر» گفت: «بازیگری فقط نمایشگری و کسب شهرت نیست و بازیگر خلاق تحت تاثیر یک سری مسائل روحی و معنوی به سمت این هنر کشیده می شود. ریشه این مسئله را باید در دیدگاه های آیینی از مقوله نمایش جستجو کنیم.
در بخشی از این کتاب می خوانیم: «معجزة بازیگر، نمایش آن جهان بدیهی و ساده ای است که در درون آدمی جریان دارد. از این رو، تنها ویژگی شاخص او، «حضور» اوست؛ اما این حضور ساده اگر با صداقتی درونی توأم نباشد، فاقد ارزش ماهوی است. در حقیقت، بازیگر سینما به جای دانش تکنیکی، محتاج بینش روحی است. او هماره نیازمند صداقتی در اعمال زندگی شخصی خویش است تا بر نقش تأثیر گذارد و آن را "زنده" کند».