مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی یکی از فقهای بزرگ سدهٔ پنجم هجری در مذهب شافعی بود و زاده توس بود. او هم چنین از بزرگ ترین عارفان و صوفیان عصر خود بود و اثر بزرگ وی سوانح العشاق نیز در همین باب تالیف شده است که بزرگانی چون عراقی و عبدالرحمان جامی را تحت تاثیر قرار داده است. وی برادر کوچکتر امام محمد غزالی بود و از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در نظامیه بغداد به نیابت از برادرش که به سفری درازمدت رفته بود تدریس می کرد. علاوه بر این درویش های سلسله نعمت اللهی گنابادی نیز وی را از جمله اقطاب سلسه خود به شمار می آورند. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در قزوین وفات یافت و دراین شهر(مسجد "احمدیه" کنونی) مدفون شد.
آثاری که به او منسوبند عبارتند از: لباب الاحیا الذخیره فی علم البصیره بحرالحقیقه رساله العشقیه سوانح العشاق بزرگترین کتاب عرفانی احمد غزالی سوانح است.