در مینودر: 4 روز با رهبر در سفر به استان قزوین

بایرامی در مقدمه ی این کتاب هم آورده است: این یادداشت ها را با حال و هوای قدیم نوشته بودم و از آن وقت رو دستم مانده بود. شاید به دلیل این که آن طوری که دلم می خواست، درنیامده بودند، به خاطر شلوغی بیش از حد مراسم و حجم زیاد برنامه ها که قدرت تأمل لازم را از ناظر می گرفت، شاید هم به این دلیل که در این فاصله، یادداشت های دوست توانا و ارجمندم - رضا [امیرخانی] - چاپ شده بود و با قدرت قلم و دقت نظر ستودنی اش حرف اول و آخر را در زمینه هایی از این دست زده بود و کسی نمی توانست چیزی بر آن بیافزاید... اما اکنون این یادداشت ها به دست چاپ سپرده می شود. باری به هر دلیل و شاید از آن روی که به تردیدی پایان دهند و پرونده ای را که باز شده - و مفتوح بودنش نویسنده را اذیت می کند - ببندد.