کتابخوانی همچنان فعالیتی لوکس و حتی بدمنظر است. عامۀ جامعه با این فعالیت بیگانه اند و خواص هم ترجیح می دهند آن را در حدِ تجربه ای شخصی برای خود حفظ کنند. اما حسام الدین مطهری در جایگاهِ روزنامه نگارِ حوزۀ کتاب کوشیده است در ادامۀ یادداشت هاش دربارۀ کتاب خوانی و کتاب نخوانی در ایران، تجربه هایش را منتشر کند. او در این اثر از دغدغه هایش برای بهبودِ وضعیت مطالعه در ایران می گوید. برخلافِ کتابِ پیشین او در همین باره (حاشیه بر کتاب) اثرِ حاضر چندان نقادانه نیست و بیشتر پیشنهادکننده است. با این حال، مزمزۀ کتاب کامل کنندۀ «حاشیه بر کتاب» است؛ اثری دربارۀ کتاب و برای کتاب خوانان و کتاب نخوانان. نویسنده در این یادداشت ها کوشیده است قالبِ سنتی و کلیشه ای ترویجِ کتابخوانی را بشکند و روش هایی تازه ارائه کند.