توبه: شرحی از دعای سی و یکم صحیفه سجادیه

با توجه به اهمیّت موضوع ، مؤلف محترم در مقام بر آمد که «دعای سی و یکم» از دعاهای صحیفه ی سجّادیّه - عَلی مُنشِها آلافُ الثَّناءِ وَ التَّحِیَّه - را که در زمینه ی «توبه و استغفار» انشا شده است با توسّل به ذیل ولایت صاحب آن، امام سیّد الساجدین علیه السلام و استمداد از عنایات آن حضرت مورد شرح و توضیح قرار دهد. باشد که از خلال آن کلمات نورانی، نَفخه ای از نفخات رحمانی بر دل ها رسد، خفتگان را بیدار و آلودگان را به خود آورد تا به پایان کار و راه خویش بیندیشند و از عواقب شوم گناه وعصیان بر خدا بهراسند و تا دیر نشده و زمام کار ز دست رها نگشته و در به رویشان بسته نشده است تکانی بخورند و به حول و قوّه ی حق، خود را از لجنزار بهیمیّت و از خدا به دور بودن بیرون کشیده، در آسمان عزّ «توبه و استغفار» و تقرّب به خدا اوج گیرند و سرانجام به «حیاة طیّبه» در این جهان و «جنّة الخُلد» در آن جهان نایل شوند. اِن شاءالله