سیره نویسان و قرآن

در این کتاب با مراجعه به منابع کهن و جدید سیره نویسی روند مراجعه به قرآن در مطالعات مربوط به سیره نبوی بررسی و پی گیری شده و سیر تطور آن و افزایش و گسترش مراجعه به قرآن توسط سیره نویسان از لحاظ کمیت و کیفیت نشان داده شده است.

قرآن و سیره نبوی که دو پایه این تحقیق است، دو عنصر بسیار مهم و تأثیرگذار در زندگی و بالندگی جوامع اسلامی به شمار می رود.

سیره نویسی نیز شاخه ای کهن و مهم از تاریخ نگاری است که به جهت محور قرار گرفتن رفتار و کردار رسول خدا (ص) در آن، تأثیر شایانی در چگونگی زیست مسلمانان داشته است.

در این کتاب با مراجعه به منابع کهن و جدید سیره نویسی روند مراجعه به قرآن در مطالعات مربوط به سیره نبوی بررسی و پی گیری شده و سیر تطور آن و افزایش و گسترش مراجعه به قرآن توسط سیره نویسان از لحاظ کمیت و کیفیت نشان داده شده است.

وظیفه اصلی این اثر، بررسی سیر تطور استناد سیره نویسان به آیات قرآنی است و بر بر آن است تا با جستجو در منابع سیره رسول خدا (ص) آغاز و انجام این روند را روشن ساخته و ادوار ویژگی های هر دوره را روشن نماید. اعتماد به آنچه در کتاب های سیره بر جای مانده، نیازمند بازخوانی مجدد روایات موجود در منابع اسلامی و دست یافتن به هسته اولیه روایاتی است که در طول تاریخ دستخوش دگرگونی و افزوده هایی شده اند. پژوهش پیش روی در مسیر نشان دادن تحولات کتاب های سیره از دریچه بررسی آیات مورد استناد سیره نویسان بوده است.

در این بررسی آنچه مشخص می شود، روند رو به رشد استناد به آیات در کتاب های سیره و اثرپذیری آنها در این زمینه از جریانات دینی و سیاسی جامعه اسلامی است.

در این تحقیق برای نشان دادن سیر تطور استناد به قرآن، محتوای نگاشته های (مفقود یا موجود) دوازده تن از سیره نویسان بررسی شده است. (ص 1)

فهرست مطالب کتاب به ترتیب زیر است:

فصل اول: کلیات

فصل دوم: سیر تاریخی استناد سیره نویسان به قرآن

فصل سوم: گونه ها، شیوه ها و اهداف استناد سیره نویسان به قرآن

فصل چهارم: نقد و بررسی قرآنی گزارش های سیره نویسان

پیوست شماره 1: استناد رسول خدا به آیات قرآن

پیوست شماره 2: جدول استنادهای قرآنی پیامبر (ص)

پیوست شماره 3: استنادهای صحابه به قرآن

پیوست شماره 4: جدول موارد قرآنی عروة بن زبیر در کتاب های سیره و تفسیر

پیوست شماره 5: موارد قرآنی ابن شهاب زهری از غیر طریق عروة

پیوست شماره 6: موارد قرآنی بیهقی در دلائل النبوة