تعلیقاتی بر ارزش معرفت شناختی تجربه دینی

یکی از مهم ترین و شاید مهم ترین مدافع تمثیل تجربه دینی به تجربه حسی امروزه ویلیام آلستون، معرفت شناس برجسته آمریکایی و فیلسوف دین معاصر است که به سبب پژوهش های جامع، نظریه های بدیع و آثار برجسته اش در حوزه های فلسفی و دینی مورد توجه فیلسوفان و الهی دانان قرار گرفته است. دیدگاه های او ـ که به دلیل جدید بودن و انتشارش پس از کتاب دیویس در این کتاب مطرح نشده است ـ گامی جدید در راه تبیین ارزش معرفتی تجربه دینی از طریق تمثیل آن به ادراک حسی است و تقریری تازه از برهان تجربه دینی به معنای گسترده آن که مورد نظر دیویس است به شمار می رود.
وی با رویکردی معرفت شناسانه به تجربه دینی می پردازد و معتقد است ساخت تجربه دینی همانند تجربه حسی بوده و از این رو، ادراکی تجربی از متعلق خود را در اختیار صاحب تجربه می نهد. البته آلستون تنها نوع خاصی از تجربه دینی را در نظر دارد و آن تجربه ای است که صاحب آن تجربه آن را آگاهی بی واسطه به خداوند تلقی می کند. وی این تجربه را که بدون واسطه هرگونه ادراک حسی دیگر است و مستقیماً به صورت احساس حضور خداوند دریافت می شود، تجربه عرفانی و نیز تجربه خدا می نامد و توجه دارد که نه تجربه عرفانی و نه تجربه خداوند، در این صورت خاص منحصر نیست.